Filipijnen - Palawan

Waar zullen we eens mee beginnen? We zijn op Palawan. Een eiland op ruim een uur vliegen van Manilla. Wat kun je daar zoal doen? Vele vele mogelijkheden tot snorkelen en duiken in ieder geval. Wij hebben geen duikbrevet (en ook niet de behoefte eraan), maar snorkelen vinden we allebei gelukkig erg leuk. Dat doen we dan ook op de eerste volle dag. De eerste keer snorkelen is bij Honda Bay. Je kunt een tour doen, waarbij je dan drie eilanden aandoet met een bangka (lokale catamaran). Bij de eilanden zijn mooie snorkelplekken. Omdat Honda Bay vrij makkelijk bereikbaar is vanaf de internationale luchthaven van Palawan (Puerto Princesa) komen hier veel toeristen, vooral Aziaten. De meeste Aziaten schijnen niet goed te kunnen zwemmen, en daarom houden ze tijdens het snorkelen hun reddingsvest aan. Ziet er wel weer grappig uit al die dobberende oranje-mensen.

Een dag later bezoeken we St Paul's Subterranean River National Park. De ondergrondse rivier is in 2011 verkozen tot één van 's werelds 'Seven New Wonders of Nature'. Vooral ook omdat de Filipijnse president alle 80 miljoen mobiele telefoonbezitters van het land had opgeroepen zo vaak mogelijk te stemmen op deze ondergrondse rivier, die na ruim 8 km in zee stroomt.
In de rivier mogen niet te veel mensen tegelijkertijd waardoor er een enorme wachtrij is voordat we naar binnen mogen met een bootje. Oké, het is er mooi, maar 2 uur rijden en 3 uur wachten voor een tochtje van 45 minuten is toch iets te veel van het goede.

De volgende dag reizen we in 5 uur, in een te klein busje, naar het backpackerswalhalla van Palawan: El Nido. Heel vooral veel jonge Europese toeristen. Er hangt een leuke sfeer in het kleine stadje, veel barretjes en restaurants direct aan de kust. En het uitzicht over de baai is bijzonder mooi! Karstgebergte, zee, zandstranden en eilandjes voor de kust zijn altijd een goede combinatie...
Het strand van El Nido lijkt op het eerste gezicht aanlokkelijk, maar is te vervuild door het afvalwater van de hotels en restaurants aan het strand.

We hebben op internet gelezen van een man die tours doet met zijn speedboot. De rest van de toeraanbieders gaan met een lokale boot die niet zo ver de open zee op kan als wij gedaan hebben. Dit is eigenlijk de meest gave excursie die we gemaakt hebben! Wat een supersnorkellocaties, wat een mooie verlaten eilandjes, wat een mooie uitzichten op vele Karstgebergtes en wat een snelheid heeft zo'n speedboot eigenlijk! We vermaken ons opperbest, mede ook door 2 grappige Duitsers aan boord. Grappige Duitsers? Ja, grappige Duitsers.

Nu het einde van onze reis nabij is, vinden we dat we wat luxe hebben verdiend. Op naar een heus resort! Je moet er een uur voor rijden over een onverharde weg, maar dan heb je ook wat... een cottage met uitzicht op zee, een grote veranda met ligsofa én dikke kussens, een buitendouche, een goed restaurant en een pooltafel. Oja, ook nog een kilometers lang zandstrand zonder toeristen.
Prima. Helaas verblijven we slechts 2 nachten, omdat het hotel vol is geboekt:-(
We vinden dat we nog niet klaar zijn met het leven als resortgast. We doen er nog een schepje bovenop en boeken 3 nachtjes op Flower Island. Een klein resort op een klein eilandje. We zitten hier met zo'n 8 andere toeristen, we kunnen zo Expeditie Robinson gaan spelen...
De eigenaar van dit eiland heeft tevens zijn eigen "parelboerderij op zee". We krijgen op dag 2 een toer op deze boerderij en leren hier dat een beetje parel zo'n zes jaar nodig heeft om tot volledige grootte te komen. Na deze leuke toer gaan we snorkelen op wat ons betreft de mooiste snorkelplek ooit. Kleurrijk koraal en prachtige vissen en alle soorten en maten en kleuren.

Op de top van Flower eiland staat een vuurtoren, en het leuke is dat je daar ook mag overnachten als je minstens 3 nachten op het eiland verblijft. Check! We vragen of we de 2e nacht in de vuurtoren mogen slapen. De receptioniste vraagt of we het erg vinden dat we die nacht de enige bewoners van de toren zijn... Nee hoor!

Na het avondeten wandelen we door het aardedonker in een kwartiertje naar boven. Gelukkig hebben we een zaklampje. Eerder op de middag waren we al wezen kijken en zag Henry onderweg een slang wegkruipen over het pad. Kijk, dat is het voordeel als het donker is: wat niet weet, wat niet deert...
Mmmm, het waait hierboven best wel hard. Okee, we schuifelen op de vuurtoren naar de hoogste van de vijf slaapkamers.... Mmmm, boskakkerlak, een naar beneden dan maar. Mmmm, deze ruikt een beetje muf, nog maar eentje naar beneden. We slapen daarna op de derde verdieping van de vuurtoren. Erg bijzonder en we slapen goed, ondanks de fluitende wind.

Na drie nachten is het relaxen helaas voorbij en worden we afgezet op Taytay. We blijven hier 1 nacht en maken een wandeling door het dorp. Er staat hier overigens een aardig fort! Na deze overnachting komen we weer aan in Puerto Princesa. Er rest ons niks anders om daarna terug te vliegen naar Manilla waar, zucht, echt de laatste paar dagen doorgebracht worden. We mogen gelukkig in het huis in de bergen van de familie van Henry in. En zo sluiten we onze laatste dag op de Filipijnen af zoals we die ook begonnen zijn. Met een potje golf! En het ging best aardig die tweede keer!

Epiloog
We zijn op station Tilburg door de ouders van Evelien opgehaald om 8 uur 's ochtends en zijn inmiddels drie dagen in Nederland. De eerste nacht schrik je nog wakker en kun je haast niet geloven dat je weer thuis bent. Huh? Hoezo slaap ik in Tilburg, of droom ik nog?
De tijd die je weg bent geweest lijkt achteraf in ieder geval veels te kort. We hebben genoten van alles wat we meegemaakt hebben. Achteraf is zelfs de tijd dat je een dag ziek bent geweest niet meer zo erg.

We willen jullie, onze enthousiaste lezers, heel erg bedanken voor jullie reacties. We vonden dat erg leuk om te lezen en ook bedankt voor de reacties op Facebook.