Trein Tilburg - Moskou - Jekaterinenburg

Hallo allemaal!

Ga maar even zitten en neem de tijd, we hebben nogal wat te vertellen.

Trein Tilburg - Moskou
Als we vertrekken uit Tilburg, is het de warmste 22 oktober ooit gemeten in Nederland. Daar sta je dan in je dikke winterjas in een propvolle bus naar station Tilburg. Oef. De trein naar Arnhem vertrekt op tijd.
Bij de Starbucks in Arnhem ontvangen we onze uitzwaaiers: de ouders van Evelien en -beloofd is beloofd- Henry's collega Gerard en zijn vrouw Gerda.
De trein naar Moskou, met een overstap in Warschau- is ook op tijd. We hebben een 2 persoonscoupe die op het huisje van Ieniemienie lijkt.

Do's in de trein naar Moskou:
- Slaapmasker tegen TL licht (voor de bovenslaper)
- Verfrissingsdoekjes (ivm geen douche)
- Treinschoentjes (ipv de lompe (en warme) wandelschoenen)
- Desinfecterende handgel (achja, treintoiletten)

Don'ts in de trein naar Moskou:
- Zakjes noodlesoep kapotknijpen over de vloer heen
- In andere treinstellen komen en daar ruzie krijgen met een voormalig Oost-Duitse discuswerpster (nu conducteur)
- Grapjes maken wanneer een Witrussische douanebeambte vragen stelt over drugs uit Nederland. Zeker niet zenuwachtig gaan lachen.
-de ober verdenken van leugens, als hij zegt dat er in de volgende trein écht geen restauratie is. Soms hebben obers toch gelijk namelijk :-(

Moskou
Op 24 oktober zijn we in Moskou! In een prima hotel een eindje buiten het centrum, en op 10 minuten lopen van het metrostation. We hebben 1 dag in Moskou, dus we willen in ieder geval het Rode Plein zien. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan als alle borden in Cyrillisch schrift zijn opgesteld. Maar we hebben in ons hotel nog snel even een metrokaartje bemachtigd en een cursus Cyrillisch in 5 minuten gevolgd, en zo staan we een half uurtje later op het Rode Plein.

Alle gebouwen aan het Rode Plein zijn bijzonder. Rechts van ons het Kremlin en het mausoleum van Lenin, links het dure warenhuis Gum (Bijenkorf is er niets bij), achter ons een mooi rood gebouw (geen idee wat) en een kerkje, en voor ons de blikvanger van Moskou: de cathedraal met de ronde bolletjes in verschillende kleuren (okee, we hadden ons iets beter kunnen inlezen op de bezienswaardigheden van Moskou).
We lopen door langs de Moskourivier en ook langs de muren van het Kremlin naar een grote kerk met drie gouden koepels. Erg mooi, zeker ook van binnen!
Wat moet je weten over het bezichtigen van Russische kerken:
-Je mag niet fotograferen (uiteraard beloven we plechtig geen foto's te maken);
-Je dient door een detectiepoortje te lopen (ivm evt vuurwapens/bommen(?);
-Russische gelovigen kussen in de kerk alles wat bedekt is met glas (en waarin relikwieën of schilderijen liggen). Dit gebeurt overigens pas na drie keer knielen en drie keer een kruis slaan. Over deze kussende Russen nog het volgende. Je ziet overal op het glas enorm veel afdrukken zitten van mondjes. Na enige tijd in de (overigens zeer mooie) kerk te hebben vertoefd, zagen we ook meerdere vrouwen aan het werk om met een doekje (gedrenkt in pure alcohol vermoeden we) alle mondjes weer weg te vegen. Gelukkig maar, leek ons al niet zo hygiënisch.

Bij een bezoek aan een Russisch theehuis bestellen we een pot thee en een gebakje. Gelukkig worden we goed begrepen en krijgen we drie gebakjes.

Trein Moskou - Jekaterinenburg
Het eerste "echte" deel van de Transmongolie express. We zijn ingedeeld in trein nummer 8. Hoe hoger het (even) nummer hoe luxer de trein. We zijn benieuwd. Bij binnenkomst ligt er per persoon een pakketje met treinslippers, tandenborstel, tandpasta, verfrissingsdoekje, shoeshine en een schoenlepel voor ons klaar. En we krijgen ook nog een flesje water en een chocolaatje, goed geregeld tot zover. Na een paar minuten komen onze mede reisgenoten in de coupé en proberen we kennis te maken. De Russische man beweert echter in perfect Engels, dat hij geen Engels spreekt. Ook Russische termen van onze kant (zoals hallo en goedemorgen) wil en kan hij niet begrijpen, want hij spreekt geen Engels. De vrouw die bij hem zit, zegt ook niet veel. Tot zover onze contactpogingen. We vermaken ons prima in de trein met naar buiten kijken. We zien veel berkenbossen en naaldbomen. Ook zien we hier en daar wat sneeuw liggen. Echter momenteel is veel van de sneeuw alweer gesmolten. We luisteren wat muziek, we praten met elkaar, we lezen wat en we doen wat simpele kaartspelletjes. Heerlijk! We krijgen wat wisselingen van mensen in de coupé en daar zit wel iemand die met ons wil praten. Het gebruikelijke praatje, waar kom je vandaan, waar ga je naar toe volgt. Ook wil ze weten hoeveel talen ik spreek. Evelien denkt koortsachtig na en zegt: Nederlands, Duits, Engels, Frans en Italiaans. Hahahaha, die laatste twee zijn alleen in de basisvorm aanwezig, maarja dat hoeft zij niet te weten.
We lezen, praten, kaarten en kijken wat naar buiten. De dag vordert gestaag. Wanneer het tijd is om te gaan slapen om 8 uur 's avonds (ja, dat lees je goed) stapt Henry netjes even buiten de coupé zodat de onbekende dames zich kunnen verkleden. Dat wordt dus geen avond waarop we gezellig lekker door kunnen drinken en te veel wodkaatjes op hebben. Wanneer we weer wakker worden, blijken we ineens weer een wisseling van coupegenoten te hebben. De dag is als de vorigen en vordert gestaag. Hier en daar wordt het landschap wat heuvelachtiger, maar nog steeds met de eerder genoemde berkenbossen. Tegen de avond komen we op het station van Jekaterinenburg aan en worden we naar een homestay (= bij de mensen thuis) gebracht. Dat blijkt een superaardig Russisch omaatje (Lydia) te zijn, die net zo veel Engels spreekt, als wij Russisch. Heel handig.

Jekaterinenburg
We hebben ons al iets beter ingelezen (Evelien dan) in deze stad dan Moskou. We maken de aanbevolen wandeling van 5,5 kilometer en volgen een rood gemarkeerde lijn door de stad. Her en der herkent Evelien dingen die ze gelezen heeft en kan ze een klein verhaaltje opdreunen. Handig, een Nederlandse gids. Na een lunch bij een typisch Russisch restaurant (zie foto) besluiten we per voet terug te keren naar onze homestay. Zo gepiept, zegt Henry die heer en meester is in het kaartlezen. Ook dit keer bleek dat niet gelogen. Dat we onderwijl door een van de slechtste buurten van de stad lopen met loslopende honden en mensen die op straat hun water moeten tappen zullen we hem dan ook gauw vergeven. Het was tenslotte een prachtige zonnige dag.

Excursie Jekaterinenburg
Op dag twee hebben we een excursie gemaakt met Konstatin. Hij heeft ons naar een monument van de Goelag kampen gebracht en vervolgens naar de iets vrolijker grenspost van Europa en Azië. Uiteraard hoort daar een certificaat en champagne bij. Hierna gaan we naar (volgens de Russisch orthodoxe kerk) de plek waar de lichamen van de Romanovs (de tsarenfamilie) zijn begraven. Uiteraard horen we ook de aanleiding hiervan en hoe een paar jaar eerder deze monarchie nog superpopulair was bij de bevolking en nu gehaat door de bolsjewieken en hun aanhangers. Uiteindelijk zijn deze lichamen door de bolsjewieken verplaatst naar een ander graf, omdat het eerste graf hun lichamen nog te goed geconserveerd zou houden. Ze moesten verdwijnen en compleet ook. Dit graf is ontdekt in 1978 en geheim gehouden (ivm de KGB) tot Gorbatsjov aan de macht kwam. DNA onderzoek heeft uitgewezen dat het inderdaad de Romanovs waren. Echter, twee leden van de familie misten nog. Zoon Alexei en dochter Maria. Deze lichamen zijn pas in 2007 gevonden(!) en en 2011 geïdentificeerd als de laatste twee leden van de familie (sorry Robin, er is geen hoop meer). Tot zover deze historische lessen in een klein stukje geschiedenis van Rusland. We zouden inmiddels nog wel een keer zoveel over de Romanovs kunnen vertellen, maar dat doen we maar niet.

Op dit moment maken we ons op voor het langste deel van de treinreis naar Irkutsk. Nog even een plek met gratis WiFi vinden in de stad en uploaden.
-gelukt-