Het leven in een trein -tussenverslag-

Allereerst bedankt voor de leuke reacties die we ontvangen op de reisverslagen. Erg leuk om te lezen als je wat langer van huis gaat! Ga zo door...

Lezers met haast kunnen het eerste deel overslaan : onderaan staan de rapportcijfers van het leven in de trein.

We zijn ruim een uur te vroeg op het station van Jekaterinenburg (voor de trein naar Irkutsk). We krijgen wat uitleg over perronnummers en treintijden en nemen vervolgens afscheid van onze gids Konstatin. Bij binnenkomst in onze coupé ligt er al een man te slapen (het is tenslotte al weer 8 uur 's avonds geweest) De coupé ruikt wat zweterig, maarja dat kan gebeuren als je slaapt.
Bovendien hebben we rekening gehouden met nare luchtjes. Part of the adventure.
Goed, onze coupégenoot dus: het blijkt een Rus met grimmige uitdrukking en baard te zijn. Jaartje of 35-40. Helaas spreekt hij geen Engels. Nadat we wakker worden, vinden we toch wel dat de vreemde lucht wat om hem heen blijft hangen.... Na een half uur krijgt hij ontbijt geserveerd. Borsj en daarna macaroni met kip en een sausje. Wij zelf nemen liever even een bak koffie om wat beter wakker te worden. Onze coupégenoot begint nogal luidruchtig te eten en te smakken en te slurpen. Henry zegt nog: smikkel smikkel, waarna we vervolgens een vuile blik krijgen toegeworpen. Wat blijkt, de man spreekt ook Duits, dus waarschijnlijk heeft hij ons wel verstaan, oeps. Overigens kunnen we zeggen, dat we hem niet hebben zien opfrissen in de drie dagen dat we hem meegemaakt hebben, en we vermoeden dat hij al 2 dagen in de trein zat. We hebben de andere Russen zich wel zien opfrissen overigens, hij was de uitzondering. Overigens was hij redelijk in paniek toen hij wat koffie over zijn zwarte outfit heen gooide. En maar mompelen en wrijven..... We dachten nog: dat is niet je grootste probleem jongen... Hij werd overigens opgehaald door z'n vader en moeder op het station vlak bij Irkutsk. Dat is dan toch nog wel lief.

We nemen door de dag heen lekker koffie en thee (heet water uit de samovar) en eten soms een stroopwafel. Ook zijn we goed op dreef met een puzzelboekje (Ester bedankt) en 2 Donald Duck-pockets (waarvoor dank aan ouders) en inmiddels aan het vijfde boek van mijn nieuwe e-reader (dank aan oud-collega's). Ook het veelvuldig staren uit het raam is een hobby van ons geworden. We babbelen wat en zien ondertussen buiten veel (heel veel) berken. Maar in welk land kun je onafgebroken 5 dagen reizen om van oost naar west te komen? Geweldig.

Als de trein stopt (meestal voor 20 minuten) gaan we af en toe naar buiten. We kopen dan wat op het perron van de vrouwtjes die hier staan met zelfgemaakte etenswaren, of gewoon bij de "Kiosk".
En zo vordert de dag. In de trein is het altijd Moskou-tijd, die netjes wordt aangegeven op de borden boven de compartimenten in het gangpad. Aangezien we zes tijdzones doorgaan, kan het dus 's nachts Moskou tijd zijn, terwijl het buiten gewoon licht is. Vandaar ook de rare slaaptijden vermoeden we, al was de eerste trein het tijdsverschil maar 2 uur met Moskou, ach ja.

In de trein werken provodniks (soort conducteur). Een voor de nacht, en een voor overdag. Zij zorgt dat je de juiste plaats inneemt in de trein en zorgt ervoor dat het water uit de samovar constant 100 graden blijft. Je kunt bij haar terecht voor wat kleine versnaperingen en met vragen. De Russische dames maken de trein goed tot redelijk schoon. Zorgen voor nieuw toiletpapier en maken af en toe de wc schoon. Het gangpad en de coupés worden zelfs 1 keer per dag met een stofzuiger schoongemaakt. In de Chinese treinen (van Irkutsk naar Ulaanbaatar) gebeurt dit echter allemaal niet.....

Over Chinese treinen gesproken, de reis van Irkutsk naar Ulaanbaatar hebben we 2 aardige Chinese reisgenoten. Ze spreken geen woord Engels en wij geen woord Chinees. Toch wisselen we wat beleefdheden uit. Dat loont zich, want op een stationnetje krijgen we een gerookte vis cadeau! Ok, nu kun je twee dingen doen. De vis blijven weigeren of zo snel mogelijk opeten vanwege de nogal aanwezige lucht. Ze eten zelf ook n paar hapjes mee en eerlijk is eerlijk, de vis was lekker mals.

De temperatuur in de trein wordt constant tussen de 21 en 25 graden gehouden, waardoor we gewoon in een T-shirt kunnen rondlopen. Overigens lopen alle Russen hier niet alleen met treinslippers (zie vorige verslag), maar zelfs met hele treinoutfits. Dit varieert dan van pyjamajassen en - broeken en enorme slaapjurken (met tijgermotief) voor de wat fors uitgevallene vrouwen, tot badjassen, korte broeken, rokjes en trainingsbroeken. Zij dragen deze kleding constant overdag en ook 's nachts. Vlak voor de mensen de trein uitgaan, kleden ze zich weer om in hun normale tenue die ze netjes hadden opgehangen in hun coupé. Onze reisgenoten zijn ouders met kinderen, oudere echtparen, zakenmensen, familiebezoekmensen en militairen in de trein. De toeristen zijn op 2 handen te tellen.

Avontuurlijkheid : 10
Uitzicht : 9
Comfort bedden : 6
Toiletten : 5/7
Russen in trein : 6
Chinezen/ Mongolen in trein: 8
Toeristen in trein : welke toeristen?